مدح و ورود حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به شهر قم
تا کویرِ قم سراغ از ساحتِ دریا گرفت آمدی و بر لـبِ ایـران تـبـسّـم پـا گرفت آمدی و شـهـد شـد تـقـدیـرِ شـوره‌زارها تا زمین شـیریـنیِ نـام تو را بـالا گرفت خاک پایت شد! شبیه تک‌تکِ گل‌هایِ سرخ آمد و زیـر قـدم‌های تو قـلـبم جـا گرفت حضرت معصومه‌ای و چشم‌هایم فرش توست با تو ایران رنگ و بویِ حضرت زهرا گرفت سر به زیر و با وقاری! از حریم چادرت لذّت و شیرینیِ حُجب و حیا معنا گرفت تا ابـد شد خانۀ خـورشـید، بیت‌النّـورِ تو ماه از لحن مناجات تو نورش را گرفت حضرت أختُ‌الرضا ای‌کاش تأییدم کنی دوستت دارم! بگو چشمت مرا آیا گرفت؟! رو زدم بر دختر موسی بن جعفر بودنت چون همیشه بهترین را دختر از بابا گرفت! |